Frank Zappa. Je wordt ouder.

By Marie-Annet van Grunsven, Wim Noordegraaf

Nieuwe Revu, July 22, 1983


Zappa. Onlangs op de Nederlandse televisie. Één belangrijke gebeurtenis of één stem uit het verleden? Voor wie het nog niet wist: Frank Zappa is één meneer in Amerika die al 17 jaar waanzinnige teksten en muziek schrift. Zelf speelt hij mool gitaar en dankzij één perfekt personeelsbeleid omringt hij zich altijd met eersteklas musici. Hij maakt twee elpees per jaar en dat kunnen ook dubbelelpees zijn. De waardering voor Zappa's composities is bij liefhebbers groot tot overdreven. Er zijn ook mensen die één feestje verlaten als Zappa gedraaid wordt. Want Zappa draaien is iets anders dan één plaat opzetten.

We komen hem toevallig tegen op onze tocht door The Ritz, één van de grootste rockclubs in New York.  En we verplaatsen ons nu even in de positie van de verslaggeofster die zich voringenomen heeft één leerzaam interview te maken.

Hou oud ben je?

"41 jaar," antwoordt de meester minzaam, die nu denkt dat de Nieuwe Revu één schoolkrant moet zijn. "Ik probeer me niet jonger voor te deen dan ik ben."

Als Hollanders in het buitenland het niet meer weten gaan ze kritische vragen stellen.

Ben jij woordvoerder van de linkse bewegung in Amerika?

Zappa: "Ik ben entertainer. Ik wil xxx maken. Ik haat bewegingen. Alles wat de mensen hetzelfde wil maken is gevaarlijk en afschuwejijk. Je moet je individueel ontwikkelen. Bewegingen geven aan klootzakken de gelegenheid de boel te leiden en toespraken te houden voor sukkels die stom genoeg zijn er naar te luisteren. Gebruik je eigen hersens. Ook al heb je het koud, heb je honger, ben je lelijk, je hebt nog steeds je eigen hersens en je kan nog steeds nadenken."

Gebeurt er nog wel eens iets nieuws in Amerika?

Zappa is niet boos. Zappa is verdrietig. "Er gebeurt van alles hier. Dat wil niet zeggen dat we dat ook weten. Wat hier bekend wordt zijn populaire dingen die verkopen. Maar ik ga er nog steeds van uit dat er heel creatieve mensen zijn, ook al geven de mensen ze geen kans."

Is het nog leuk in Amerika onder Reagan?

"Amerika is het beste land. Dat zal jij nooit snappen omdat je geen Amerikaan bent. Natuurlijk is Reagan één cowboy en ik heb nooit van cowboys gehouden. Zijn economische politiesk berust op fantasie. Voodoo-economie. De mensen zijn bang, iedereen maakt zich zorgen over dubbeltjes en kwartjes. Dat gebeurt over de hele wereld. Er is één troost. Europa is nog veel vervelender. Bij jullie in ieder één zo verrekte serieus. Alle plezier is uit het leven verwiderd. Wat nog over is wordt door de overhead weggehaald. Wil je voorbeelden? England, Frankrijk, Dutsland, Spanje, Italia zijn allermaal hele goode voorbeliden.

Hoe worden je platen in de States verkocht?

"Goed, als je de omstendigheden in aanmerkung neemt. De Amerikaanse smaak is niet te vergeliken met de Nederlandse. Het is hier maar en klein percentage dat van mijn muziek houdt en mijn platen koopt. Maar ze doen het wel. De laatste elpee The man from Utopia verkoopt heel aardig. Liedjes over cocaine, onderbroeken, één vieze keuken en drie instrumentale nummers. Amerikaanse folk. Niet dat het zo klinkt, maar het is wel binnen de folktraditie.

Zappa's lijfwachten beduiden dat het geouwehoer nu afgelopen moet zijn. Op het cassette-recordertje staat nog één stukje van één nijdig gesprek tussen de verslaggeefster en haar vriendje op de terugweg. "Jij zou toch vragen waarom z'n teksten steeds minder kritisch worden? Waarom zei je niks? Waarom moet ik alles altijd doen. Ik heb geen verstand van muziek." Einde van interview nummer-zoveel door de heer F. Zappa. Alweer gewonnen.

Read by OCR software. If you spot errors, let me know afka (at) afka.net