Frank Zappa – Νέα
By ?
Πρώτα-πρώτα, το «FRANK ZAPPA WITH LONDON SYMPHONY ORCHESTRA» – ένα «φιλόδοξο» έργο σύγχρονης μουσικής που δεν έχει καμιά (σχεδόν) σχέσή με το ροκ – θα πρέπει ίσως να πούμε ότι είναι ο πρώτος μιας ανάλογου περιεχομένου σειράς δίσκων. Το Μάρτιο που μας πέρασε, ο Ζάπα βρισκόταν (και πιθανόν να βρίσκεται ακόμα) στο Παρίσι, με βασικό σκοπό τη δημιουργία έργων μουσικής δωματίου, μαζί με τον πολύ γνωστό και αναγνωρισμένο εδώ και καιρό Πιερ Μπουλέζ. Τότε έδωσε και μια συνέντευξη σε γαλλικό περιοδικό, αποσπάσματα της οποίας ακολουθούν παρακάτω. Ισως θα πρέπει να πούμε από πριν, ότι ο Πιερ Μπουλέζ τα τελευταία χρόνια δείχνει μια ευγενή διάθεση για το ροκ, πράγμα που διευκρινίστηκε και από την αρχή της συνέντευξης.
F.Z.: Δεν ανήκω ούτε στο ροκ ούτε στη σύγχρονη μουσική. Δεν είμαι ροκ-σταρ, και δεν παίζω κανένα κεφαλαιώδή ρόλο στη θεμελίωση της σοβαρής μουσικής. Δεν έχω καμιά διδαχτική πρόθεση. Δεν δουλεύω για να μορφώνω τον ακροατή.Γράφω και παίζω τη μουσική που μ' αρέσει. Τώρα αν ο κόσμος το αγαπάει αυτό, ακόμα καλύτερα. Τοπίο σπουδαίο για μένα είναι να ακούω αυτό που συνθέτω. Οσον αφορά τα λόγια των τραγουδιών, δεν κάνω τίποτα άλλο από το να εκφράζω τη γνώμη μου. Νομίζω ότι αξίζει πολύ περισσότερο να μιλάω για πράγματα που με ενδιαφέρουν αληθινά, είτε είναι κοινωνικά είτε πολιτικά, παρά να γράφω το εκατομμυριοστό τραγούδι αγάπης.
Εχω σκεφτεί πολλές φορές να γράψω μια όπερα, αλλά είναι τόσο δύσκολο να καταφέρεις να γράψεις μικρά κομμάτια, που έχω παραιτηθεί από την ιδέα. Τωρα γράφω μια μουσική κωμωδία. Συχνά όμως ονειρεύομαι μια όπερα όπου η Αικατερίνή η Μεγάλη κάνει έρωτα με έναν ταύρο – έναν πίνακα μεγάλης δραματικής έντασης για τον οποίο εκπλήσσομαι πολλές φορές, όπως και ο Πιερ Μπουλέζ – ο οποίος δεν έχει δουλέψει ακόμα με κάποιον «λυρικό» συνθέτη.
– Ο Εντγκαρ Βαρέζ, που θαυμάζεις, αισθάνεται πάντα να τον αφορά το μέλλον της μουσικής. Ποια είναι η δική σου γνώμη;
F.Z.: Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει.
– Φαίνεται να τον απασχολούσε πολύ η τεχνολογική πρόοδος;
F.Z.: Είναι αλήθεια, αλλά ήταν μάλλον τραυλίσματα της τεχνολογίας. Ηταν πριν τη γιαπωνέζικη εισβολή. Προσωπικά δεν βλέπω στην τεχνολογία παρά ένα μέσο πιο δραστικό, πιο πρακτικό, και πιο ακριβές, για να πραγματοποιήσεις κάτι που θέλεις – ένα σκοπό. Το όργανο αν ενδιαφέρει πολύ, είτε είναι σύνθετο (ένας Ordinateur π.χ.), είτε ένα κομμάτι μπαλέτου. Κρατάω στην τεχνολογία την ίδια στάση που κρατάω και σε όλες τις φόρμες «προόδου» ή μόδας. Ολα εξαρτώνται από τον έλεγχο που έχει ο καθένας πάνω σ' αυτό.
– Γιατί οι δίσκοι σου δεν διανέμονται πια;
F.Z.: Είμαι σε δίκη με την CBS International, γιατί μου κρατάνε τα 15Υ περίπου απ' αυτά που μου χρωστάνε. Και πρέπει να πω ότι οι σχέσεις μου με τη CBS δεν ήταν ποτέ εξαίρετες. Για παράδειγμα, στο κονσέρτο με τον Πιερ Μπουλέζ, ο διευθυντής του κλασικού τμήματος, Joe Dask, της αμερικάνικης CBS, απάντησε στο μάνα – τζερ μου πως υπήρχε πολύ λίγο ενδιαφέρον να ενορχηστρώσουν αυτήν τη μουσική, παρά μόνο με την προϋπόθεση ότι θα τους άφηνα δωρεάν τα συγκροτήματα, μαζί με τή Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου, και δεν θα μου πλήρωνε παρά το 1/5 απ' ότι πληρώνεται κανείς συνήθως. Δεν είναι μόνο παράλογο – γιατί υπάρχει μια εξήγηση – αλλά επί πλέον είναι μια εκδίκηση γι' αυτή τη δίκη που κάνω στη CBS International. Και μια προσωπική προσβολή και ένας εξευτε-λισμός στο πρόσωπό μου σαν καλλιτέχνη, που δεν θα συνέβαινε σε κανέναν άλλο. Γιατί σε μένα: Που είναι η μελέτη της αγοράς που επιτρέπει στη CBS να ισχυρίζεται ότι αυτός ο δίσκος θα ήταν μια κακή εμπορική υπόθεση: Η αξία του όχι μόνο δεν υπολογίζεται με τον ίδιο τρόπο που μετριέται αυτή ενός δίσκου ροκ ή συμφωνικής μουσικής, αλλά επί πλέον θα κέρδιζε ένα όχι ευκαταφρόνητο μέρος του ροκ κοινού μου και θα είχε όλες τις πιθανότητες να ξεπεράσει τα συνηθισμένα δεδομένα πωλήσεων των κλασικών δίσκων.
– Υπάρει καμιά περίπτωση να κυκλοφορήσει ο δίσκος από άλλη εταιρία;
F.Z.: Τ ώρα προσπαθώ να πείσω την ΕΜΙ στο Λονδίνο, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Θέλω και να διαπραγματευτώ μια διανομή όλων μου των δίσκων, αλλά δεν είναι εύκολο, γιατί ποτέ δεν ήμουνα στη μόδα, και φαίνεται ότι είμαι όλο και λιγότερο. Οι εταιρίες δεν με θεωρούν μια καλή επένδυση, αλλά δεν έχω σκοπό να τους δώσω τους δίσκους μου για το τίποτα.
– Και αυτό δεν είναι αδιέξοδο;
F.Z.: Είναι ένα πέρασμα. Το συμφωνικό άλμπουμ με τή Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου δεν θα πρεπε να αργήσει να διανεμηθεί παγκόσμια. Αλλά νομίζω ότι όλα θα τακτοποιηθούν με την έκδοση του δεύτερου τόμου.
– Που βρίσκονται τα σχέδιά σου να ξαναεκδόσεις όλους τους'παλιούς σου δίσκους;
F.Z.: Είχα άσχημες εκπλήξεις. Οταν ξαναπήρα τα masters των δίσκων της Verve, χρειάστηκε να τα ριμιξάρω όλα σε σχέση με τις μπάν – τες των στούντιο. Εχω ήδη ξανα – μειξάρει το «LUMPY GRAVY», το «WE'RE ONLY IN IT FOR THE MONEY» και το «ABSOLUTELY FREE», και νομίζω ότι ένα πρώτο κιβώτιο (κουτί) θα είναι σε λίγο έτοιμο. Εχω πάντα την πρόθεση να τα ξαναβγάλω ΟΛΑ σιγά-σιγά.
– Έχεις αποφασίσει να σταματήσεις να παίζεις ροκ;
F.Z.: Αποφάσισα να μην ξαναγυρίσω. Μπορεί να με πε ίσουν να κάνω μερικά μεμονωμένα κονσέρτα στις Η.Π.Α., αλλά ποτέ πια τουρνέ. Οχι πια συγκρότημα. Θα κάνω όλο και πιο πολύ ηλεκτρονική μουσική – είναι πιο εύκολο να παιχτεί και δεν υπάρχει ποτέ λάθος νότα. Συνεχίζω επίσης να ενορχηστρώνω δίσκους στο σπίτι μου, με μουσικούς διαλεγμένους ανάλογα με τις περιστάσεις. Εχω ένα ροκ δίσκο που πρέπει να βγει σε μερικές εβδομάδες: Λέγεται «THEM OR US» και ο Dweezil, ο γιος μου, κάνει δυο καταπληκτικό σόλο στην κιθάρα, και η Moon η κόρη μου, τραγουδάει σ' ένα κομμάτι.
Απόδοση: Νίκος Πολίτης
Read by OCR software. If you spot errors, let me know afka (at) afka.net